Vloeiende spraak wordt bekomen wanneer de correcte hersenstructuren in de juiste volgorde worden geactiveerd. Tot op heden focuste neurologisch onderzoek rond stotteren zich vooral op spatiële aspecten van activatie. Nochtans zijn er eveneens aanwijzingen voor een afwijkend temporeel activatiepatroon. In deze studie werd aan de hand van elektro-encefalografie (EEG) het verloop van activatie onderzocht tijdens een perceptietaak op woordniveau. 10 personen die stotteren (PS) en 10 controlepersonen kregen de opdracht om actie en niet-actiewerkwoorden in stilte te lezen. Event-related potentials werden geanalyseerd en bronlokalisatie uitgevoerd. In PS werd een algemene overactivatie geobserseerd die het meest uitgesproken was in sensorimotore areae. Deze overactivatie deed zich reeds 200 ms na woordpresentatie voor. Daarnaast werden er ook afwijkingen tijdens vroeg visuele (100 – 200 ms) en vroege en late (100 – 200 ms en 400 – 600 ms) semantische verwerking opgemerkt. Deze resultaten suggereren dat PS zelfs bij het uitvoeren van heel eenvoudige spraakgerelateerde taken meer beroep (moeten) doen op neurale bronnen. Daarnaast lijken ze ook zonder spraakmotorische respons een sterke nadruk te leggen op articulatorische processen.