Dit afstudeerwerk onderzoekt het eect van enkele biologisch ge��nspireerde eigenschappen op de prestatie van gepulste neurale netwerken voor een aantal taken waaronder woordherkenning. In eerste instantie vergelijken we enkele manieren om de temporele vermogens van gepulste neuronen te verbeteren. Hieruit blijkt dat zowel de introductie van exponentiele synapsmodellen als het gebruik van synaptische vertragingen op hun eigen manier sterke verbeteringen kunnen geven in de temporele computationele vermogens. Ten tweede onderzoeken we de gevolgen van het toepassen van intrinsieke plasticiteit en pulstijd-afhankelijke plasticiteit, twee biologisch ge��nspireerde adaptatieregels. Intrinsieke plasticiteit geeft voor alle onderzochte taken een verbetering in prestatie, en zorgt voor een regulerend effect in de spreiding van de activiteit van de individuele neuronen. Pulstijd-afhankelijke plasticiteit geeft geen verdere verbeteringen en blijkt zelfs te zorgen voor moeilijk controleerbaar dynamisch gedrag van de neurale netwerken.